Yaşlılık (geriatri)İnsanoğlu doğduğu andan itibaren yaşlanmaktadır. Her geçen yaşam süresi yaşın ilerlemesi demektir.
Yaşlılık sınırı kronolojik olarak ( takvim yaşı) genellikle 65 yıl olarak kabul edilmiştir.Yanlız unutulmamalıdır ki takvim yaşı olarak aynı yaşlarda olan insanların sağlık durumları birbirilerinden kesinlikle farklı olabilmektedir. Doktorun 65 yaş ve üzerindeki kişiyi fiziksel muayenesi dışında değerlendiririkensosyal ve fonksiyonel durumunu dikkate alması gerekmektedir. Dünya sağlık örgütününce yaşlılık kişinin çevreye uyum yeteneğinin azalması olarak tanımlanmıştır.
65 yaş üstündeki yaşları da de sınıflarsak 65-74 erken yaşlılık , 75-84 yaşlar yaşlılık ve 85 yaşın üzeri de ileri yaşlılık dönemleridir. İnsanoğlu için yaşamdaki en önemli hedef doğumla başlayan ve yıllar boyu devam eden yaşamın her anının sağlıklı bir şekilde devam ettirilmesidir. Yaşam süresinin uzaması tercih edilen bir durum olmasına karşılık kişilerin ortalama yaşam süresinden daha çok sağlıklı yaşam süresini hakettikleri gerçektir. Aktif yaşlanma insan yaşamı boyunca yaşam kalitesini yükseltmek için gereken fırsatların optimize edilmesi sürecidir.
Yaşam boyunca insanın fiziksel sosyal ve mental açıdan iyi olma halinin sağlanması için mevcut potansiyallerinin farkına varmasını ve yardıma gereksinim duyduğunda ise uygun koruma ve bakımı sağlayarak ihtiyaçları istekleri ve kapasitelerine göre topluma katılımlarının sağlanmasını hedeflenmektir. Yaşlılara uygulanan egzersiz programlarının fiziksel uygunluğu çevikliği ve cevap hızını geliştirme potansiyali vardır. Aynı zamanda kas kuvvetinin esnekliğin kemik sağlığının kardiovasküler verespiratuar fonksiyonlarının ve aktivite toleransınında gelişmesine yardım eder.
Tüm bunlara ilave olarak egzersizin yaşlıların yaşam kalitesini ve kendini iyi hissetme duyusunu etkileyen sosyal ve psikolojik yararlar sağladığı da gösterilmiştir. Yaşlılarda özellikle inaktif olanlarda egzersiz programları daha uzun süreli eğitimi kapsayacak şekilde düzenlenir. Düzenli egzersiz programlarına katılan yaşlılar arasında yaşamı boyunca fiziksel olarak aktif olanlardakikuvvet ve fonksiyonel kapasite artışı sedanter olanlara göre daha hızlı ve kuvvetli olup aktif yaşam tarzı da korunur.
Yaşlılardafiziksiksel aktivite ve egzersizin yararlarını maddeler halinde özetleyecek olursak Maksimum aerobik kapasitenin ve istemli ventilasyonun artması Atım volümü ve arteriovenöz oksijen farklılığının daha fazla olması Kardiyovaskülerfonksiyonun gelişmesi ve hastalık riskinin azalması Vasküler direncin düşmesi Kas kuvveti ve esnekliğin artması Kemik kaybının azalması ve kemik mineral miktarının artmasına bağlı olarak kırık riskinin önlenmesi Obesitenın azalması ve yağsız vücut kütlesinin artması Gulukoz toleransının artması Yüksek yoğunluktaki liporoteinartması ve lipit konsantrasyonlarının düşmesi Fiziksel performans fonksiyonel kapasite ve psikomotor becerinin artması Beynin oksijenlenmesi ve uyanıklığın artması sonucu zihinsel faaliyetlerin artması Anksiyete ve depresyonun azalması ve uyku kalitesinin artması Kendini iyi hissetme durumunun artması Yaşam süresinin uzaması ve yaşam kalitesinin artması Kas ıskelet sisteminde Yaşlanma ile Oluşan Değişiklikler Kas güçsüzlüğü hareketlerde yavaşlama ve kas yorgunluğunun erken oluşması ile kendini göterennöromuskuler performans yetersizliği yaşlanmanın önemli özelliklerinden biridir. Seksenli yaşlarda kas gücü kas kütlesi genç erişkinlere göre % 40 -50 azalmaktadır. Kas dokusu azalırken yağ ve bağ dokusu artar. Fonksiyonel olarak yaşlanmanın getirdiği en önemli değişiklillerdenbiriri kas gücündeki azalmadır.
Bu azalma 3. Dekadda başlar 6. Ve 7. Dekadlarda hızlanır. Her dekad için %8 oranında bir azalma olmaktadır. Yaşlı bireylerin günlük yaşam aktivitelerini gerçekleştirmek için harcadıkları enerjinin maksimal kapasitelerine yakın olması nedeniyle travma immobilizasyon akut ve kronik hastalıklar gibi durumlar fonksiyonel kaybı hızlandırıp özürlülüğe neden olabilir. Yaşlanma sürecinde eklemler ligamanlar ve kıkırdakta önemli değişikliler oluşur. Yaşlı bireylerde eklem hareket açıklığı ve hareket hızı bu dokulardaki değişikliklerden etkilenir.Intervertabral disklerde kollajendejenerasyonu su içeriğinin azalması rijiditenin artması gibi durumlar omurga hareketliliğinin azalmasına neden olur. 771 j
